Aleks: O, już przerwa. Wreszcie mogę zjeść swoją kanapkę!

Kacper: Gdyby przerwa trwała tak długo jak lekcja, to……

Zosia: …lekcja trwałaby tak krótko jak przerwa. Ale masz pomysły, Kacper.

Bartek: Gdybyśmy mogli użyć swoich mocy, w szkole mielibyśmy same przerwy.

Julia: Ja bardzo lubię nasze lekcje w niemieckiej i polskiej szkole. Nie chciałabym mieć samych przerw.

Aleks: Bartku, gdybyś się bardzo skoncentrował, mógłbyś zatrzymać czas i Julka nie miałaby swoich lekcji, ha, ha, ha.

Zosia: Aleks, nie bądź taki złośliwy. Uważaj, bo gdyby Julka zaśpiewała, mógłbyś zapomnieć o całym świecie.

Julia: No właśnie. A gdyby Zosia umiała latać, zabrałaby cię daleko, daleko.

Aleks: To straszne, hi, hi, hi. A gdyby Kacper umiał szybko biegać, to dogoniłby Zosię i przyprowadziłby mnie do domu. Prawda, mój drogi przyjacielu?

Zosia: Gdybyś umiał dobrze gotować, mógłbyś z Kacprem do nas wrócić. Co myślisz, Julko? Dałybyśmy mu szansę?

Aleks: Przecież ja świetnie gotuję! Chciałbym nawet wziąć udział w programie kulinarnym dla dzieci.

Pan Twardowski: Wiecie, że marzenia się spełniają? Trzeba tylko bardzo tego pragnąć. Myślę, że Aleks może dostać się do tego popularnego programu kulinarnego, jeśli będzie robił wszystko, aby mu się udało.

Julka: A co ze mną, proszę pana? Czy mam szansę wziąć udział w konkursie piosenki dziecięcej?

Kacper: A czy ja i Zosia moglibyśmy zaprezentować publicznie nasz koziołkowy show?

Pan Twardowski: Dlaczego nie? Wszystko zależy od was. Chodźcie na lekcję, porozmawiamy o tym, jak osiągnąć sukces.

Aleks: No i co, Bartek? Nie zatrzymałeś czasu? Przerwa się skończyła. Ech!

0. Dzieci rozmawiają na przerwie. – To zdanie jest prawdziwe.

1. Aleks nie chce jeść swojej kanapki. – To zdanie nie jest prawdziwe.To zdanie jest prawdziwe.

2. Julia lubi lekcje w niemieckiej i polskiej szkole. – To zdanie nie jest prawdziwe.To zdanie jest prawdziwe.

3. Gdyby Bartek się skoncentrował, mógłby zatrzymać czas. – To zdanie nie jest prawdziwe.To zdanie jest prawdziwe.

4. Gdyby Zosia zaśpiewała, Aleks zapomniałby o całym świecie. – To zdanie nie jest prawdziwe.To zdanie jest prawdziwe.

5. Aleks uważa, że świetnie gotuje. – To zdanie nie jest prawdziwe.To zdanie jest prawdziwe.

6. Bartek chciałby wziąć udział w programie kulinarnym. – To zdanie nie jest prawdziwe.To zdanie jest prawdziwe.

7. Zosia i Kacper chcieliby zaprezentować swoje koziołkowe show. – To zdanie nie jest prawdziwe.To zdanie jest prawdziwe.

8. Pan Twardowski zaprasza dzieci na lekcję. – To zdanie nie jest prawdziwe.To zdanie jest prawdziwe.

9. Dzieci rozmawiają z nauczycielem, jak zatrzymać czas. – To zdanie nie jest prawdziwe.To zdanie jest prawdziwe.

10. Bartek nie zatrzymał czasu i przerwa się skończyła. – To zdanie nie jest prawdziwe.To zdanie jest prawdziwe.

Porozmawiaj z koleżankami/kolegami o swoich marzeniach. Zastanówcie się, co można zrobić, aby wasze marzenia się spełniły. Jak myślisz, o czym marzą dzieci w różnych krajach na świecie?

Zdania warunkowe nierealne
Zdania warunkowe nierealne wyrażają pragnienie, które w danej chwili nie może się spełnić lub w ogóle jest niemożliwe do zrealizowania.

W zdaniach warunkowych występuje wyraz gdyby, odmieniony przez osoby (gdybym, gdybyś, gdyby, gdybyśmy, gdybyście, gdyby), po którym występuje czasownik w 3. osobie czasu przeszłego, a w drugiej części zdania mamy czasownik w trybie warunkowym (z końcówką: bym, byś, by, byśmy, byście, by). W obu częściach zdania może występować inna osoba lub inne osoby, np.
Gdyby Aleks wygrał milion złotych, kupiłby wszystkie słodycze na świecie. (To znaczy, że Aleks wygrałby milion złotych i Aleks kupiłby wszystkie słodycze na świecie).
Gdyby Aleks wygrał milion złotych, jego rodzice byliby bardzo zadowoleni. (To znaczy, że Aleks wygrałby milion złotych, ale to jego rodzice byliby bardzo zadowoleni).

Jeśli Aleks dostanie dziś kieszonkowe, kupi sobie czekoladę. (Zdanie z „jeśli” to zdanie realne, a więc oznacza, że pod warunkiem, że Aleks otrzyma dziś pieniądze, to kupi sobie czekoladę).

Gdyby Aleks dostał dziś kieszonkowe, kupiłby czekoladę. (Zdanie z „gdyby” to zdanie nierealne, a więc oznacza, że Aleks nie dostanie dziś kieszonkowego i nie kupi czekolady, chociaż pewnie bardzo by chciał, żeby było inaczej).

0. Gdybym umiał latać, ………………………………….
Gdybym umiał latać, poleciałbym na księżyc.

1. Gdybym była/był prezydentem swojego kraju, ……………………………………….....

2. Gdyby ludzie mieli 4 metry wzrostu, …………………………………………………..…

3. Gdybym miała/miał supermoc, ……………………………………………………….......

4. Gdyby ziemia była płaska, ……………………………………………………………....

5. Gdybym mógł/mogła robić, co tylko chcę, dzisiaj ……………………………………....

6. Gdyby po niedzieli był piątek, …………………………………………………………..

7. Gdybym mieszkała/mieszkał w fabryce czekolady, ……………………………………..

8. Gdyby można było się teleportować, ……………………………………………………

9. Gdyby książki miały same obrazki, …………………………………………………….

10. Gdyby na świecie zgasło światło, ……………………………………………………..