MODUŁ 30: POWTÓRZENIE LEKCJI 25–29.

DZIŚ POWTÓRZYSZ:

materiał z modułów 25–29, a więc w zadaniach certyfikatowych wystąpią między innymi:

  • mianownik liczby mnogiej,

  • dopełniacz liczby pojedynczej i mnogiej,

  • negacja,

  • słownictwo związane z nazwami mieszkańców państw, narodowości, zawodów, wybranymi idiomami, obchodzeniem urodzin, wyrażaniem takich emocji jak niezadowolenie, obawa, smutek, żal.

Ćwiczenie 30.I. Przeczytaj zdania, które są poniżej. Następnie przeczytaj dialog na temat nowej szkolnej inicjatywy i wybierz właściwą odpowiedź.
Jest przerwa. Zosia rozkleja plakaty na korytarzu.
Bartek: Zosiu, co robisz? Co tam masz?
Zosia: Rozwieszam ogłoszenia. Potrzebuję reklamy dla mojego pomysłu.
Bartek: Jakiego znowu pomysłu?
Zosia: Zakładam filię „Widzialnej ręki” w naszej szkole.
Bartek: „Widzialna ręka”? Co to jest?
Zosia: Ostatnio, kiedy jechałam z mamą samochodem i stałyśmy w korku, słuchałyśmy audycji radiowej po polsku. I tam był reportaż o „Widzialnej ręce”. W marcu 2020 r., kiedy rozpoczęła się epidemia koronawirusa, pewien pan założył w mediach społecznościowych grupę „Widzialna ręka”. Najpierw tylko dla swoich przyjaciół na wypadek, gdyby komuś zabrakło jedzenia i trzeba było mu zrobić zakupy albo gdyby ktoś potrzebował wsparcia lub przyjaznej rozmowy. Bardzo szybko grupa się rozrosła i zaczęły powstawać nowe, nawet w innych krajach. Pomyślałam, że my też potrzebujemy takiej inicjatywy, ale ponieważ ani ja, ani Kacper nie możemy używać Facebooka ani Instagrama bez nadzoru rodziców, postanowiłam użyć papieru, długopisu, mazaków i napisać ogłoszenia. Popilnujesz mojego plecaka? Pójdę powiesić plakat na drugim korytarzu. Bartek: Oczywiście. A może potrzebujesz dobrego wspólnika? Uważam, że twój pomysł jest świetny i chciałbym ci pomóc.
Zosia: Byłoby super! Dzięki.
Bartek: Uważam też, że powinnaś powiedzieć o swoim pomyśle całej klasie i panu Twardowskiemu. Na pewno wszyscy będą chcieli się zaangażować.
Zosia: Trochę boję się reakcji Kacpra. Na pewno będzie się śmiał.
Bartek: Zosiu, nie wolno się wstydzić pomagania innym. Nawet jeśli Kacper będzie sobie robić żarty z całego projektu, to na pewno się zaangażuje, kiedy zobaczy, że Sara jest za.
Zosia: Może masz rację. Im będzie nas więcej, tym lepiej, ale od razu poinformuję wszystkich, że wymagam zaangażowania i poważnego podejścia, żeby później nikt nie żałował zostania naszym wolontariuszem.

0. Zosia chce:
a. zareklamować pomysł Kacpra.
b. spopularyzować wymyśloną przez siebie inicjatywę.
c. założyć filię szkoły w nowym mieście.

1. Zosia dowiedziała się o „Widzialnej ręce” z:
a. programu telewizyjnego.
b. mediów społecznościowych.
c. programu w radiu.

2. „Widzialna ręka” to:
a. grupa wzajemnej pomocy.
b. organizacja pozarządowa.
c. instytucja edukacyjna.

3. Zosia nie mówi o swoim pomyśle innym, bo:
a. chce sama odnieść sukces.
b. obawia się reakcji jednego z nich.
c. ma już zbyt wielu wspólników.

4. Zosia poszukuje:
a. chętnych do pomocy.
b. sponsorów.
c. królików doświadczalnych.

 

1 2 3 4
Ćwiczenia 30.II. Przeczytaj nazwy dań, przekąsek i produktów. Następnie posłuchaj krótkich wypowiedzi i zdecyduj, których smakołyków nie mogą lub nie chcą jeść poszczególne osoby.

Zosia i Kacper
Kacper: Zosiu, jeśli wypijesz moje kakao, dam ci 2 euro.
Zosia: Daj spokój, przecież wiesz, że nienawidzę mleka, szczególnie ciepłego.
Kacper: Zośka, błagam, nie dam rady, już mi niedobrze, a na obiad ma być krupnik. Nie mogę skonsumować dwóch takich okropieństw jednego dnia.
Zośka: Jeśli chcesz, mogę zjeść twoją porcję zupy. Ja uwielbiam krupnik.

Aleks

Moja siostra Ina ma alergię na czekoladę. Nie wiem, jak można tak żyć. Ja mógłbym jeść cze- koladę na śniadanie, obiad i kolację. Żałuję tylko, że nie mam alergii na szpinak. Fuj, nie ma nic gorszego!

Sara

Kiedy przyjeżdża do nas moja babcia z Polski, zawsze woła: „Saruniu! Chodź, spróbuj! Przywiozłam ci pyszną swojską kiełbaskę! Mam też kabanosy”. Nie chcę robić przykrości babci, więc próbuję, ale to jest straszne. Wszystko później śmierdzi czosnkiem. Wolałabym polską czekoladę.

Pan Twardowski

Dzieci, dziś porozmawiamy o preferencjach kulinarnych. Ja bardzo lubię wszystkie owoce i warzywa, bo są bardzo zdrowe. Nie cierpię jedynie brukselki. Już odkąd byłem mały, brukselka była moim największym koszmarem. A wy? Czego nie lubicie?

Julka

Moja mama mówi, że cukier to biała śmierć. Poza tym skoro mam być gwiazdą, powinnam dbać o linię, więc zdecydowałam, że nie będę jeść słodyczy. Nawet tych wspaniałych czekoladowych muffinek Aleksa. Nie i już!

Bartek

Jestem wegetarianinem. Nie jem mięsa, bo kocham wszystkie zwierzęta, nie tylko mojego psa Bazyla. Na początku mama nie była szczególnie zadowolona z mojej decyzji, ale teraz już nie ma nic przeciwko i robi mi pyszne kotlety z kalafiora.

Zosia

Saro, czy w tej sałatce są krewetki? Wygląda tak pysznie, ale jestem uczulona na owoce morza i jeśli zjem chociaż kawałek, spuchnę jak balon, a nie chciałabym popsuć ci przyjęcia.

Produkt, danie, przekąska

Osoba
1. Ciepłe mleko A. Bartek
2. Krupnik B. Zosia
2. Czekolada C. Kacper
3. Szpinak D. Zosia i Kacper
4. Kiełbasa E. Aleks
5. Brukselka F. Julka
6. Słodycze G. Sara
7. Mięso H. Pan Twardowski
8. Owoce morza I. Ina

 

0 1 2 3 4 5 6 7 8
Ćwiczenia 30.III. Przeczytaj zdania i podkreśl właściwe reakcje zgodnie z podanym przykładem.

Osoba 1

Osoba 2
0. Ten tort wygląda wspaniale! a. Proszę, poczęstuj się.
b. To bardzo miłe z twojej strony, dziękuję.
c. Nie jem słodyczy.
1. Czy widziałaś gdzieś moje klucze? a. Nie, nigdzie je widziałam.
b. Nie, nigdy ich nie widziałam.
c. Nie, nigdzie ich nie widziałam.
2. Upiekłem dla ciebie muffinki. a. To mi je daj.
b. To bardzo miłe z twojej strony, dziękuję.
c. Nie jem słodyczy.
3. Kacper, pospiesz się, bo się spóźnimy. a. Obawiam się, że i tak nie zdążymy.
b. Żałuję, że i tak nie zdążymy.
c. Mam nadzieję, że i tak nie zdążymy.
4. Czego nie lubisz jeść? a. Brukselki.
b. Brukselek.
c. Brukselkę.
5. Mam dla ciebie zagadkę: kto pije espresso i często je pizzę? a. Włochy.
b. Włosy.
c. Włosi.
6. Juleczko, co się stało? Wystraszyłaś się czegoś? a. Boję się nietoperze.
b. Boję się nietoperzy.
c. Boję się nietoperzami.



a
b
c
Ćwiczenia 30.IV. Przeczytaj teksty na różne tematy i podkreśl poprawną formę wyrazów podanych w nawiasach. Następnie zaznacz właściwe odpowiedzi zgodnie z podanym przykładem.

Poszukiwani (wolontariuszy, wolontariusze, wolontariuszami)0 do pracy w schronisku dla bezdomnych psów. Praca minimum raz w tygodniu od 2 do 4 godzin. Sprzątanie klatek i wyprowadzanie psów na spacery.

0. Z ogłoszenia wynika, że:

  1. pracować w schronisku trzeba 2 lub 4 razy w tygodniu.

  2. praca polega m.in. na chodzeniu z na spacery.

  3. schronisko poszukuje pracowników.

Przestrzeganie norm towarzyskich i zasad dobrego wychowania to savoir-vivre (z języka francuskiego: savoir – wiedzieć, vivre – żyć, czyli sztuka życia). Zasady te dotyczą np. nakrywania, podawania do stołu i sposobu jedzenia; dostosowania ubioru do sytuacji, czy używania (formy, formę, form)1 grzecznościowych obowiązujących w towarzystwie.

1. Z tego tekstu wynika, że savoir-vivre dotyczy:

  1. wyłącznie sposobu układania sztućców na stole.

  2. umiejętności poprawnego zachowania się w różnych sytuacjach.

  3. zasad zachowania w pracy i w szkole.

Polakom zdarza się dosyć często narzekać. Ludzie krytykują różne rzeczy nie zawsze dlatego, że są na- prawdę niezadowoleni, ale żeby podkreślić szczerość swojej odpowiedzi udzielanej np. na pytanie: Co słychać? Można wtedy usłyszeć: Oj, tak sobie, nie mam na nic czasu. Często narzekanie służy (Polacy, Polaków, Polakom)2 do nawiązania kontaktów, do wypełnienia ciszy w miejscach publicznych. Możesz np. usłyszeć panią na przystanku, która powie: Ależ dzisiaj gorąco!, rozpoczynając w ten sposób rozmowę z nieznajomą/nieznajomym.

2. Z tego tekstu wynika, że:

  1. ludzie są zawsze i ze wszystkiego niezadowoleni.

  2. panie na przystankach zawsze narzekają na pogodę.

  3. Polacy mogą nawiązywać kontakty poprzez narzekanie.

Stereotypy to utrwalone przekonania na temat jakiejś (grup, grupie, grupy)3: narodowości, zawodu czy płci. Mogą być pozytywne, negatywne lub neutralne. Przykładem stereotypu jest pogląd, że „wszyscy Niemcy są punktualni” lub że „wszyscy Polacy lubią ciężko pracować”.

3. Z tego tekstu wynika, że:

  1. stereotypy mogą być tylko negatywne.

  2. stereotypy nie odnoszą się tylko do narodowości.

  3. stereotypy mogą dotyczyć tylko punktualności.

Niewidzialna ręka” to program telewizyjny w Telewizji Polskiej w latach 60. i 70. XX wieku. Formuła programu zakładała wyrobienie w młodych ludziach postaw prospołecznych, kierując ich energię na pomaganie potrzebującym. Aby wciągnąć (młode, młodzi, młodych)4 ludzi do wykonywania zadań nieprzynoszących im żadnego zysku, stworzono atmosferę przypominającą zadania wywiadowcze. Nie było widać twarzy prowadzącego, tylko jego sylwetkę, także sposób prowadzenia odbywał się w specyficzny, tajemniczy sposób. Młodzież miała wykonywać zadania polegające na bezinteresownym pomaganiu innym, zwłaszcza osobom starszym i chorym, w ten sposób, aby nie dać się zobaczyć, na miejscu pozostawiając tylko znak odbitej dłoni.

4. Z tekstu wynika, że:

  1. dzieci i młodzież mogły zostać szpiegami.

  2. dzieci i młodzież anonimowo pomagały potrzebującym.

  3. dzieci i młodzież poszukiwały „niewidzialnej ręki”, aby oddać ją w ręce policji.

Kacper nie przyszedł na moje urodziny. Jak on mógł mi to zrobić? Myślałam, że jestem dla niego kimś wyjątkowym, a on zamiast spędzić ze (mnie, mi, mną)5 czas, wolał przejść następny poziom w jakiejś głupiej grze. A ja czekałam, nie chciałam zaczynać przyjęcia, chociaż oprócz niego wszyscy już byli. Mam złamane serce.

5. Z tekstu wynika, że Sara:

  1. jest smutna.

  2. boi się.

  3. jest zmęczona.

W języku polskim możliwa jest negacja wielokrotna, to znaczy, że możemy zamienić praktycznie każdy element w (zdaniem, zdaniu, zdanie)6 na negatywny, używając odpowiedniego zaimka przeczącego. Brzmi trochę skomplikowanie, ale tak naprawdę to może być niezła zabawa – jak układanie puzzli.

6. Z tekstu wynika, że negacja w języku polskim jest:

  1. nudna.

  2. łatwa.

  3. interesująca.

1 2 3 4 5 6
1 2 3 4 5 6
Ćwiczenia 30.V. Skopiujcie stronę z zadaniami i potnijcie ją. Przygotujcie pudełko, do którego włożycie wy- cięte zadania. Każdy losuje zadanie. Za poprawne wykonanie otrzymuje punkt.



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PISANIE

CZAS: 60 minut

W tej części egzaminu znajdują się trzy zestawy. W każdym zestawie są dwa zadania a i b. Należy wybrać tylko jeden zestaw i wykonać obydwa zadania (a i b) z danego zestawu, zgodnie z poleceniami, np.

  • zestaw nr 1 – zadanie a i b z zestawu nr 1 lub

  • zestaw nr 2 – zadanie a i b z zestawu nr 2 lub

  • zestaw nr 3 – zadanie a i b z zestawu nr 3.

Pamiętaj! Wybierz tylko jeden zestaw i wykonaj obydwa zadania (a i b) z tego samego zestawu.

 

 

 

MÓWIENIE

ZESTAW 1

Zadanie 1a. Opis fotografii

Popatrz na fotografię i opisz ją. Powiedz:

  • kogo widzisz,

  • jak wygląda ta osoba,

  • gdzie jest,

  • co robi.

Zadanie 1b. Wypowiedź na podstawie fotografii

Popatrz na fotografię i wypowiedz się, czy w twojej klasie można by zrobić takie zdjęcie?
Dlaczego tak/nie? Opowiedz o swoich koleżankach i kolegach z klasy. Z jakich krajów pochodzą? W jakich językach mówią?

Zadanie 2. Sytuacja komunikacyjna i dialog z egzaminatorem

Przeczytaj scenariusz sytuacji komunikacyjnej. W rozmowie egzaminator odegra rolę koleżanki/kolegi.

Twoja koleżanka z klasy zaprosiła cię na urodziny, ale niestety jesteś chora/chory i nie będziesz mogła/ mógł przyjść. Zadzwoń do niej i:

  • przeproś i wytłumacz, dlaczego nie będzie cię na przyjęciu,

  • złóż życzenia urodzinowe,

  • zaproponuj, że odwiedzisz ją, kiedy wyzdrowiejesz.

 

ZESTAW 2

Zadanie 1a. Opis fotografii

Popatrz na fotografię i opisz ją. Powiedz:

  • kogo widzisz,

  • jak wyglądają te osoby,

  • gdzie są,

  • co robią.

Zadanie 1b. Wypowiedź na podstawie fotografii

Popatrz na fotografię i wypowiedz się, czy w twoim domu można zrobić takie zdjęcie. Opowiedz o swoich ostatnich urodzinach. Jak je spędziłaś/spędziłeś? Z kim?

Zadanie 2. Sytuacja komunikacyjna i dialog z egzaminatorem

Przeczytaj scenariusz sytuacji komunikacyjnej. W rozmowie z egzaminatorem odegraj rolę córki/syna.

W twojej szkole organizowany jest kiermasz, z którego dochód przeznaczony zostanie na schronisko dla zwierząt. Opowiedz o nim rodzicom:

  • powiedz, gdzie i kiedy się odbędzie,

  • co planuje twoja klasa,

  • poproś rodziców o udział, np. upieczenie ciasta.

 

DODATKOWE ZADANIA POWTÓRZENIOWE

I. Wypiszcie czasowniki, które łączą się z dopełniaczem. Kto wykona zadanie najszybciej i zgromadzi jak najwięcej czasowników, wygrywa.

II. Wybierz 10 czasowników, które łączą się z dopełniaczem, ułóż z nimi zdania.

III. Spójrz na przymiotniki w ramce. Zastanów się, jakie rzeczowniki można do nich dodać, aby utworzyły idiomy. Użyj co najmniej trzech z nich do ułożenia historyjki.

francuski, angielski, szwedzki, paryski, turecki, ruski,