Posłuchajcie nagrania i postarajcie się zanotować jak najwięcej informacji o szkołach w różnych krajach. Grupa, która poprawnie zapisze największą liczbę informacji, wygrywa.

Która z nich wydaje wam się najbardziej przyjazna uczniom, a która najmniej? Dlaczego? Do której z nich chciałabyś/chciałbyś chodzić i dlaczego?

• Czy trzeba nosić mundurki?

• Jaki jest twój ulubiony przedmiot w szkole?

• Co chciałabyś/chciałbyś w niej zmienić?

0. szkoła – chodzisz tam, żeby się uczyć, poznawać nowe rzeczy i rozwijać. Są tam nauczyciele i inni uczniowie, z którymi można się zaprzyjaźnić.

1. ferieklasówkaściąganiekółko zainteresowańoceny – w Polsce to krótkie wakacje, mogą trwać tydzień (kiedy są święta) lub dwa (kiedy jest zima).

2. ferieklasówkaściąganiekółko zainteresowańoceny – pisze to cała klasa, kiedy nauczyciel chce sprawdzić, czy uczniowie zrobili postępy i nauczyli się nowych rzeczy.

3. ferieklasówkaściąganiekółko zainteresowańoceny – to coś, czego nie wolno robić na teście lub egzaminie, np. zaglądać do kolegi albo mieć otwarty zeszyt. To nieuczciwe.

4. ferieklasówkaściąganiekółko zainteresowańoceny – to „lekcja po lekcjach”, na których możesz rozwijać swoje pasje i zdobywać wiedzę na tematy, które szczególnie cię interesują.

5. ferieklasówkaściąganiekółko zainteresowańoceny – to „ilustracja” twoich wyników nauce. Nauczyciel może wpisywać je w dzienniku w formie liczbowej lub literowej, ale w niektórych krajach to po prostu opis osiągnięć ucznia.

Pan Twardowski opowiada o szkole w Polsce: kiedy ja chodziłem do szkoły, wszystko wyglądało trochę dziwniejzdaćpodstawoważartyfizycznedużąprzerwiewziąćocenyzrobićegzaminamirozmowamistronietrudniejinaczejrealnaklasamidawnychobcychelementarnaśredniąstarąklasieprzerwyobowiązkowa. Teraz szkoła dziwniejzdaćpodstawoważartyfizycznedużąprzerwiewziąćocenyzrobićegzaminamirozmowamistronietrudniejinaczejrealnaklasamidawnychobcychelementarnaśredniąstarąklasieprzerwyobowiązkowa trwa 8 lat i zaczynasz do niej chodzić, kiedy masz 7 lat. W ostatniej dziwniejzdaćpodstawoważartyfizycznedużąprzerwiewziąćocenyzrobićegzaminamirozmowamistronietrudniejinaczejrealnaklasamidawnychobcychelementarnaśredniąstarąklasieprzerwyobowiązkowa odbywa się egzamin ósmoklasisty. Jego rezultaty pozwalają później wybrać wymarzoną szkołę dziwniejzdaćpodstawoważartyfizycznedużąprzerwiewziąćocenyzrobićegzaminamirozmowamistronietrudniejinaczejrealnaklasamidawnychobcychelementarnaśredniąstarąklasieprzerwyobowiązkowa. Ten etap trwa zwykle 4 lata i kończy się dziwniejzdaćpodstawoważartyfizycznedużąprzerwiewziąćocenyzrobićegzaminamirozmowamistronietrudniejinaczejrealnaklasamidawnychobcychelementarnaśredniąstarąklasieprzerwyobowiązkowa maturalnymi. Musisz je dziwniejzdaćpodstawoważartyfizycznedużąprzerwiewziąćocenyzrobićegzaminamirozmowamistronietrudniejinaczejrealnaklasamidawnychobcychelementarnaśredniąstarąklasieprzerwyobowiązkowa, jeśli chcesz iść na studia. W polskiej szkole są też dziwniejzdaćpodstawoważartyfizycznedużąprzerwiewziąćocenyzrobićegzaminamirozmowamistronietrudniejinaczejrealnaklasamidawnychobcychelementarnaśredniąstarąklasieprzerwyobowiązkowa: najlepsza to – 6 (szóstka), a najgorsza – 1 (jedynka). W Polsce dzieci uczą się języków dziwniejzdaćpodstawoważartyfizycznedużąprzerwiewziąćocenyzrobićegzaminamirozmowamistronietrudniejinaczejrealnaklasamidawnychobcychelementarnaśredniąstarąklasieprzerwyobowiązkowa, historii, przyrody, języka polskiego. Mają też wychowanie dziwniejzdaćpodstawoważartyfizycznedużąprzerwiewziąćocenyzrobićegzaminamirozmowamistronietrudniejinaczejrealnaklasamidawnychobcychelementarnaśredniąstarąklasieprzerwyobowiązkowa, czyli WF. W Polsce szkoła jest dziwniejzdaćpodstawoważartyfizycznedużąprzerwiewziąćocenyzrobićegzaminamirozmowamistronietrudniejinaczejrealnaklasamidawnychobcychelementarnaśredniąstarąklasieprzerwyobowiązkowa aż skończysz 18 lat. Informacja specjalnie dla Kacpra: wakacje trwają dwa miesiące, są też ferie zimowe (dwa tygodnie) i ferie świąteczne podczas Bożego Narodzenia i Wielkanocy.

Zaprojektujcie szkołę przyszłości i zaprezentujcie swoje pomysły w klasie. Czego będzie można się tam uczyć? Czego nie? Czy dzieci będą mogły uczyć się języków? Jeśli tak, to jakich? Czy lekcje będą się odbywać w klasie czy przez internet? Czy trzeba będzie nosić specjalny strój? Jakie będą obowiązki uczniów, a jakie nauczycieli?

Julka: Aleks, musimy porozmawiać. W tym tygodniu nie było cię na spotkaniu „Kółka mózgowców”. W zeszłym tygodniu też nie przyszedłeś. Co się dzieje?

Aleks: Przepraszam, musiałem zostać z Iną. Jesteśmy w trakcie przeprowadzki i rodzice musieli coś załatwić, a nasza niania jest chora.

Julka: Rozumiem, następnym razem napisz sms albo powiedz, że nie możesz przyjść. Czekaliśmy na ciebie.

Aleks: Wiem, przepraszam, ale Ina była nieznośna i wyleciało mi z głowy. Julka, mam pomysł. Wymyślmy
procedurę postępowania.

Julka: Jaką znowu procedurę?

Aleks: Taki spis rzeczy, które możemy zrobić, żeby grupa nadal działała, kiedy ktoś nie może przyjść… albo kiedy znów zamkną szkoły z jakiegoś powodu i nie będzie lekcji, jak w zeszłym roku, pamiętasz?

Julka: Pamiętam. Mieliśmy wtedy wszyscy lekcje online. Kacper dostawał małpiego rozumu i stroił miny do kamery. Jak mogłabym zapomnieć…

Aleks: No właśnie. To co myślisz?

Julia: Całkiem niezły pomysł. Zróbmy to!

Aleks: Zanotuj, proszę: „Kółko mózgowców – procedura postępowania”. Punkt 1. Poinformuj wszystkich o swojej nieobecności. Punkt 2. Zrób wcześniej swoje zadanie i przekaż grupie. Punkt 3. Jeśli lekcje są odwołane lub więcej osób nie może przyjść, zorganizujcie spotkanie online.

Julka: Aleks, to może być trudne, co na to rodzice…

Aleks: Dodaj: „…ale zapytajcie rodziców o zgodę…”.

Julka: Nie jestem twoją sekretarką! Poza tym znajdźmy resztę, niech oni też trochę pomyślą, niech nam pomogą. To w końcu też ich grupa…

Aleks: Masz rację. Chodźmy!

Formy, które zostały podkreślone w dialogu, to formy trybu rozkazującego. Możemy użyć go w kilku sytuacjach:

1. Kiedy komuś rozkazujemy albo dajemy instrukcję lub polecenie: Posprzątajcie pokój! Uzupełnij tabelkę. Niech Kacper wyłączy komputer!

2. Kiedy kogoś o coś prosimy: Pożycz mi, proszę, czerwoną kredkę. Bartek, proszę, wyrzuć śmieci. Proszę, nie mówcie mamie! (UWAGA! W tej sytuacji zawsze dodajemy słowo PROSZĘ!)

3. Kiedy komuś czegoś zabraniamy: Julka, nie mów do nauczyciela po imieniu! Nie zostawiaj piłki na dywanie! Nie ciągnij psa za ogon!

Kiedy chcemy stworzyć formy trybu rozkazującego, z pomocą przychodzą nam KONIUGACJE
CZASOWNIKA, które już dobrze znasz. Spójrz na tabelkę.

0. Kacper, (wyrzucić) wyrzuć, proszę śmieci.

1. (zamknąć) zabierzopowiedzzjedzposprzątajzaśpiewajzróbgrajDajweźczytajZamknij okno!

2. – Mamo, (zrobić) zabierzopowiedzzjedzposprzątajzaśpiewajzróbgrajDajweźczytajZamknij mi kanapkę! – A jakie jest magiczne słowo? – Proszę!

3. Aleks, wymienisz się ze mną drugim śniadaniem? (dać) zabierzopowiedzzjedzposprzątajzaśpiewajzróbgrajDajweźczytajZamknij mi swoje, a ja dam ci swoje.

4. Zośka ciągle mi powtarza: Kacper nie (grać) zabierzopowiedzzjedzposprzątajzaśpiewajzróbgrajDajweźczytajZamknij tyle na komórce, (czytać) zabierzopowiedzzjedzposprzątajzaśpiewajzróbgrajDajweźczytajZamknij więcej.

5. Bartek, (zabrać) zabierzopowiedzzjedzposprzątajzaśpiewajzróbgrajDajweźczytajZamknij Bazyla na spacer.

6. Tato, (wziąć) zabierzopowiedzzjedzposprzątajzaśpiewajzróbgrajDajweźczytajZamknij mnie ze sobą do pracy.

7. Kacper, (posprzątać) zabierzopowiedzzjedzposprzątajzaśpiewajzróbgrajDajweźczytajZamknij wreszcie pokój.

8. Julia, (zaśpiewać) zabierzopowiedzzjedzposprzątajzaśpiewajzróbgrajDajweźczytajZamknij nam coś. Nie daj się prosić.

9. Aleks, nie (zjeść) zabierzopowiedzzjedzposprzątajzaśpiewajzróbgrajDajweźczytajZamknij wszystkiego od razu!

10. Dziadku, (opowiedzieć) zabierzopowiedzzjedzposprzątajzaśpiewajzróbgrajDajweźczytajZamknij mi bajkę.

0. (my, pożyczyć) Pożyczmy mu pieniądze!

1. (Zosia, zadzwonić) ZjedzmystańPowiedzcieNiech Zosia zadzwoniAleks, zróbPrzyjdźcieZacznijmypołóżcieNiech rodzice Aleksa nie odbierająpojedźcie dziś do mnie!

2. (wy, powiedzieć) ZjedzmystańPowiedzcieNiech Zosia zadzwoniAleks, zróbPrzyjdźcieZacznijmypołóżcieNiech rodzice Aleksa nie odbierająpojedźcie mi prawdę!

3. Zosiu, Kacperku, (wy, położyć) ZjedzmystańPowiedzcieNiech Zosia zadzwoniAleks, zróbPrzyjdźcieZacznijmypołóżcieNiech rodzice Aleksa nie odbierająpojedźcie zakupy na stole!

4. (my, zjeść) ZjedzmystańPowiedzcieNiech Zosia zadzwoniAleks, zróbPrzyjdźcieZacznijmypołóżcieNiech rodzice Aleksa nie odbierająpojedźcie razem kolację w środę.

5. Mamo, tato, (wy, pojechać) ZjedzmystańPowiedzcieNiech Zosia zadzwoniAleks, zróbPrzyjdźcieZacznijmypołóżcieNiech rodzice Aleksa nie odbierająpojedźcie na zakupy, nie ma nic do jedzenia.

6. (wy, przyjść) ZjedzmystańPowiedzcieNiech Zosia zadzwoniAleks, zróbPrzyjdźcieZacznijmypołóżcieNiech rodzice Aleksa nie odbierająpojedźcie dziś do mnie pograć w piłkę.

7. Kacper, (ty, stanąć) ZjedzmystańPowiedzcieNiech Zosia zadzwoniAleks, zróbPrzyjdźcieZacznijmypołóżcieNiech rodzice Aleksa nie odbierająpojedźcie tu.

8. (rodzice Aleksa, nie odbierać) ZjedzmystańPowiedzcieNiech Zosia zadzwoniAleks, zróbPrzyjdźcieZacznijmypołóżcieNiech rodzice Aleksa nie odbierająpojedźcie go tak wcześnie! Chcemy się jeszcze pobawić.

9. (my, zacząć) ZjedzmystańPowiedzcieNiech Zosia zadzwoniAleks, zróbPrzyjdźcieZacznijmypołóżcieNiech rodzice Aleksa nie odbierająpojedźcie zabawę!

10. (Aleks, zrobić) ZjedzmystańPowiedzcieNiech Zosia zadzwoniAleks, zróbPrzyjdźcieZacznijmypołóżcieNiech rodzice Aleksa nie odbierająpojedźcie obiad!

Czy miałaś/miałeś lekcje online?

Czym takie lekcje różnią się od zajęć w klasie?

Co ci się podoba w lekcjach, które odbywają się w klasie, a co nie?

Jak powinna wyglądać idealna lekcja online?

Wspólnie z kolegami i koleżankami stwórzcie instrukcję, która pomoże Julce, Bartkowi, Aleksowi, Zosi i Kacprowi kontynuować pracę „Grupy mózgowców” w sytuacji, gdyby lekcje nie mogły odbywać się normalnie, a nasi bohaterowie nie mogli się ze sobą spotkać. Pamiętajcie o trybie rozkazującym. Instrukcja może być w formie plakatu, aby później można było powiesić ją w klasie, lub pocztówek, aby każdy mógł ją mieć przy sobie.

CO MUSISZ WIEDZIEĆ O… używaniu kropki i wykrzyknika.

• Kropka (.) to znak przestankowy, który stawiamy na końcu zdania. Jest on wskazówką dla czytającego, że należy zniżyć głos lub zrobić przerwę.
• Wykrzyknik (!) lub inaczej znak wykrzyknienia to znak przestankowy, który również stawiamy na końcu zdania, ale służy on do wyrażania emocji. Należy jednak uważać, aby nie używać go zbyt często.